.jpg)
Ramana Maharshi
Door als jongen van zestien de dood recht in de ogen te kijken, ontdekte Ramana Maharshi (1879 - 1950) de uiteindelijke waarheid over zichzelf. Hij besefte dat de levende Leegte waarmee hij geconfronteerd werd zijn ware natuur was, zijn onaantastbare innerlijke Zelf. In het licht van dat inzicht kon de persoon die hij altijd was geweest niet langer overleven.
Wat Ramana ons leert is dat we ons steeds moeten focussen op de vraag: 'Wie ben ik?' Door onze aandacht naar binnen te richten en onophoudelijk de aard van het 'ik' te onderzoeken, beginnen we in te zien hoe onstabiel en vluchtig dat 'ik' is. Als we vasthouden aan dit zelfonderzoek, begint de ik-ervaring haar kracht te verliezen en openbaart zich het universele 'ik' – dat wat we in werkelijkheid zijn.
Er is niets dan het Zelf, en jij bent Dat. Wees dus gewoon dat wat je bent. Een andere mogelijkheid is er niet.
Staande in de traditie van de advaita vedanta komt Ramana onder meer tot de conclusie dat het zelfstandige individuele bestaan moet smelten in de oceaan van het Echte, waaruit het altijd al is opgebouwd: louter Bewustzijn. Zelfverwerkelijking behoort tot de natuurlijke mogelijkheden van de mens en is niet een mensvreemde mysterieuze toestand.
